Mars´ta, Ay´da ya da bir başka gezegende zaman var mıdır?
"Ne saçma soru, oralarda yaşam ve canlılık yokki!"
Öyleyse "zaman", canlılığı içeren, eşdeyişle başlangıcı ve sonlangıcı olan biz insanlar için anlamı olan bir fenomen.
Ben geldim gideceğim, sen geldin gideceksin, o geldi gidecek ve bu öngörebildiğimiz bir başlangıçtan (Big Bang = Büyük Patlama) bu yana gelmiş ve öngöremediğimiz bir yöne doğru akıp gidiyor.
Öyleyse benim, senin, onun, bizim, sizin ve onların zamanları, bir değil ve sonsuz sayıda. Mutlak bir zaman ve saat ya da an yok! Bu durumda "bizim zamanımızda" dediğimizde de tam olarak hangi zamanı kastettiğimiz pek de anlaşılamıyor. Çünkü, kastedilen zaman aralığında herkes başka zaman algısıyla yaşamını sürdürmeye çalışıyor. Akıp giden sıralı olaylar ve yaşantılar silsilesi, biz insanların ortaklaşa tanımlayıp benimsedikleri zaman dilimleriyle tarihleniyor, bugüne uyarlanarak yarınlarını planlamakta kullanılıyor.
Dünyanın güneş esas alınarak kendi çevresindeki bir tur ölçümlenmesine gün adı verilip yirmi dört eşit dilime ayrılarak saat adı veriliyor. Dünyanın güneşin çevresindeki üç yüz altmış beş günlük turuna da yıl denilerek on ikiye bölünüp ay deniyor.
Tamam bunları hepimiz biliyoruz da, öylesine kanıksamışız ki, ekmek yemek, su içmek gibi çok basit benimsemeler olduğunu unutuveriyoruz.
Bu durumda "ben" ölünce zaman yok oluyor. Bu "ben"in ortalama ömrü de dünyanın çeşitli yerlerinde farklılıklar gösteriyor. Peki "biz" ne zaman doğup ne zaman ölüyor? Sanırım içinden çıkılması en güç olan da bu soru!
"Ben"ler sürekliliğinin var ettiği "biz"ler, yani türümüz, yeryüzünden tümden yok oluncaya dek zaman da sona ermeyecek. "Ben", tekil ve sonlu iken "biz", çoğul ve sonsuzdur.
Özcesi; esas olan "ben"in, "sen"in, "o"nun zamanı değil, "biz"in zamanıdır. "Ben" kısa zamanlı ve ölümlüyken "biz" bilinemez uzun zamanlı ve ölümsüzdür.
Bu bilinçteki "ben"ler, "biz"i yüceltir ve sonsuz ve mutlak güzelliğe kendilerini kurban ederek zamanın ötesine geçerler.
İnsan türünün tek tek "ben"lerini var edip kendini "biz"e kurban eden yüce varlığına "ANA" denir.
Değerini bilsen de bilmesen de, sen de bir "ana"nın yavrususun!
Senin de zamanın dolmadan, yaşıyorsa da, yaşamıyorsa da hadi git şimdi, ona sıkı sıkı sarıl ve öp!
Fikret Yıldırım
Görsel | www.pinterest.de
