“Ben” gün ise “kendi” gecedir.
“Ben” ay ise “kendi” güneştir.
“Ben” okyanus ise “kendi” damladır.
“Ben” fırtına ise “kendi” nefestir.
“Ben” çiçek ise “kendi” tohumdur.
“Ben” biçim ise “kendi” özdür.
“Ben” ses ise “kendi” sessizliktir.
“Ben” zahir ise “kendi” batındır.
“Ben” zarf ise “kendi” mazruftur.
“Ben” gölge ise “kendi” ışıktır.
“Ben” ayna ise “kendi” sırdır.
“Ben” kitap ise “kendi” kelâmdır.
“Ben” canan ise “kendi” candır.
“Ben” alev ise “kendi” ateştir.
“Ben” aşk ise “kendi” sevgidir.
“Ben”, “kendi” değildir.
“Ben”, “sen” değildir.
Senin “kendin” benim “kendim”dir:
“Kendimiz” ise “bir”dir.
Fikret Yıldırım
Görsel | Google
