MEHMET SARAÇ


EMEKLİNİN CEP AYNASI

saraç


EMEKLİNİN CEP AYNASI

    Cep aynası ve eğilir bükülür plastik tarak

Pantolonumuzun arka cebinde taşınır

Artık

Çocukluktan delikanlılığa adım attın  sayılırdi

Gizli gizli  yerlerde aynaya  bakılir

 Saçlar taranır

Gülümsersin

Kendini beğenirdin

Bizim için cebinde ayna ve tarak tasımak 

Çok önemliydi

Bir semboldü

Kanımızın  hızlı akışıydı

Oysa 

O aynada yalnız kendini görurdün

 Nasıl bir gelecek seni beklediğini bilemeden

Hayatın sana uzattıği en yakın bir dalından tutardin

O tuttuğun dalın 60 yıl 70 yıl  sonra seni  nerelere taşıdığını 

EĞER

 Allah ömür verdiyse daha iyi anlayacaksın

Her insan 
Ta yirmili yaşlarından başlayarak 
Iyi bir meslek
Iyi bir çalışma hayatı
BU zaman içinde
Gücü oraninda 
Iyi bir birikim yapmak için
Çalışır çapalar
Didinir
Oradan kısar .buradan kısar
Bitmez tükenmez
Taksit ödemeleri ile boğuşurken
Bir yandanda
Hep birgün sonrasını hesap ederek
Ömrünün en güzel yıllarını
Hiç hissetmeden yer bitirir

Günler geçerde geçer
Ve bir gün emeklilik hesapları başlar
Sanki 
Yeni bir işe başlayacak gibi
Heyecan basar
Etrafa danışmak 
Emekli olacağını
Çevrende ki insanlarla paylaşmak ihtiyacı duyarsın
Başka bir hayata geçeceksin
Muhabbeti
Sana hoş gelir
Yine de
Karar vermek cesaret ister
Verirsin dilekçeni
Bir özgürlük gelir ruhuna
Oh be dersin
Ama
Kısacık sürer bu sevda
Yıllarca çalıştığın ortamdan bir gün içinde ayrılıp
Boşluğa açılan bir kapıdan girip 

Daha zor yıllara yürüyeceğin aklına pek gelmez
Önceden bir planın yoksa
Zor günler bekler seni
Hani
Düşünün bir mahallede 
yıllarca 
aynı yoldan yürüyüp
Aynı kapıdan girip
Aynı masada ve aynı sandalyede oturan birini
Sevgili devletim
Cebine bir miktar para koyup
Uğurlar olsun deyiveriyor
Sen 
Artik başka bir mahalleye taşınıyorsun
Oranın yolları da
Yolda yürüyenleride yabancı

Emekli olan ilk önce evine
Sonra varsa köyündeki çevresine
Sonrada
Etrafındaki dostlarina yöneliyor
Ama
Onu 
Bir süre sonra onlarda mutlu etmiyor
Çocukluk arkadaşlarını arıyor
Onlarin hepsi başka bir yerde
Keşke 
Hergun onlarla oturup bir yerde
O Çocukluk hikayelerini birbirine anlatabilselerdi
Ne güzel olurdu
Ama nafile

Uzunca yaşadığı çalışma yıllarındaki ortamı
İle 
Bu yeni düzen hayatı birbirinden çok farklı
Olunca
Yalnızlık Yoluna giriyor
Her insanla kafası uyuşmuyor
Çoğunun psikolojisi bozuluyor
Yılların yorgunluğu sonunda
Hastalıklar bir bir ortaya çikıyor
Derler ya
Ölene kadar insanın yakasinı
Sıkıntılar bırakmaz
Cok
Güçlü olman gerekiyor dostum
Bunlarda emekliligin cilveleri işte
Emeklinin cep aynasindan görünen bunlar
Cep aynasını şimdiki gençler pek bilmezler
Arkası resimli
Yuvarlak Ayna 
Plastik tarak 
bizim çocukluğumuzun sembolüdur
Geleceği planlayalım
Bütün emekli dostlarıma iyi ve sağlıklı
Bir emeklilik hayatı diliyorum
Mehmet Saraç