HAYAT ve EĞİTİM
Anılar
Küçükken bir ağacın altına yada bir duvar dibinin gölgesine
Abraş kurmuş dedelerin oradaki insanlara
hep savaş anılarını anlatıklarını görürdüm
Çünkü;
Onların hayatları hep savaş gölgesinde geçmişti
Anılarıda savaş günlükleriydi
Bir alt kuşağın yani babalarında yalnız askerlik anıları vardı
Onlarda aynı şekilde askerlik anılarını birbirine anlatırdı
Bıkmadan yılmadan anlatılan
O anılar her anlatışta dahada canlanır
anlatana da dinleyenede mutlluluk verirdi
Şimdi anlıyoruz ki;
bu anılar onlar için çok değerliymiş
ANILAR
Lise 1 öğrencisi iken 1Temmuz 1974 yılında
Yaz döneminde Milli Eğitim Bakanlığı,
Çanakkale İntepe öğrenci tatil kampına
on beş günlüğüne kırk kadar öğrenciyi ,
İçlerinde bende dahil ,yaz tatili kampına götürmüşlerdi
Başka illerdende gelenler vardı
Yaşlarımız henüz onbeş, onaltılardaydı
Ders falan yoktu,ama farklı olan şeyler vardı
İntepe kampına ilk indiğimizde karşlıaştığımız
Geniş salonları içinde çok sayıda yemek masaları
Her masada satraç takımları ,yanıbaşında dama takımları ,
İlk defa gördüğüm
Pin pon masaları,müzik aletleri,
Yüzmeyi öğrenmeye çalışan öğrenciler
Her takımın başında görevli öğretmenler,
Çocuklara bu oyunları öğretiyordu
Ayrıca o oyunlar bitiyor,biraz teneffüsten sonra,
Voleybol, futbol hocaları gözetiminde çalışmalar,
Daha sonra bir saat denize girme ve uyku saati
Uykudan sonra yada deniz çıkışında
Ekmek arası bir dilim beyaz peynir,
dometes
Her şey adeta saat gibi planlanmıştı
Biz öğreciler disiplinli eğitimi sevmiyorduk,
Daha çok serbestlik istiyorduk
Hele sabahları,
Oba dedikleri on kişilik yatak odaları,
Üç öğretmen tarafından tek tek dolaşılır ,
Herkes yatağının başında dikilir
Yatak çarşafları öyle gerilir ,
Öyle gösterişli şekle getirilirdi ki
25 kuruş üstüne atıldığında zıplardı
,Tertip düzen temizlik incelenmesi sonucu.
Her sabah yemekhane sırasında
Birinci olan obanın ismi yüksek sesle okunur
Türk bayrağı o obaya ödül olarak verilirdi.
Obalarda onar kişi yatardı
,Bayrak o gün o obanın kapısına asılırdı
Bizleri bu kurallar çok sıkıyordu ,
Durumdan şikayet ediyorduk
Kamp müdürü bir gün bütün öğrencileri topladı
Şöyle dedi;
Yatağını toplamak,odanı temizlemek
,Kurallara uymak gibi eğitimler,
Belki;size zor geliyor
Size bugün zor gelen bazı şeyler,
Yarın sizin hayatınızı şekillendirecek
Doğru yolu bulmanızı sağlayacak ,
Belkide bir gün ;
Size fazladan bir şans kapısı açacak
Burada öğrendikleriniz
Hayatınıza ışık tutan en güzel değerler olacak
Gerçektende;
Sonraki yaşadığımız yıllarda anladık ki;
Orada aldığımız satranç,dama, voleybol ,yüzme, öğle uykusu,
disiplin ve ahlak kuralları yanında
Yatağımızı her sabah dürüp , toplayıp düzenli olma, yerleri temizleme gibi
eğitici değerler çok önemliymiş
Artık kamp bitince bambaşka biri olmuştuk ,
Hepimiz kaynaşmıştık
Müzik öğretmenimiz bize şarkılar öğretmişti
Nede içten söylerdik o
Yine yeşillendi fındık dallarını
Dama oynamayı , yüzmeyi, spor yapmayı ,öğrenmiştik,
Dağınıklığı ,paspallığı ,sevmeyen titiz birileri olmuştuk
En önemlisi de;
güzel arkadaşlıklar kurmuş,
Hayatımız renklenmişti
Nede çabuk geçivermişti o onbeş gün,
Demekki çok çok zor dersleri görmek kadar,
Çocuğun ruhunu zenginleştiren sosyal faaliyet eğitimi
Çocuğun sonraki hayatında çok önemliymiş
Bu gün öyle değerleri veren bir eğitimi kaybettik
Ezber ve birbirine benzer ,sonu gelmez sınavlar
Kazanmaktan çok harcamayı seven
Bir toplum olduk
Bugün elimizi bile sürmeden lüx dairelere sahip oluverdik
İyimi yaptık, kötümü yaptık bilmem
Ama anılarımızı kaybettik
Önceleri herkes kendi evini , bir iki usta bulur ,
Çoluk çocuk canla başla çalışır
Böylece;
Çalışma kültürünü ailede kazandırırdık
Kerpicini keser,ağacını kendi yontar
zar zor da olsa evini dikerdi
Hele çamur teskeresini taşıyan ,
Çelimsiz insanların nasıl canla başla kerpiç kestiğini görmek
Akıldan çıkacak şey değildi
ve o azimle
,Beraberce bir iki ayda evini tamamlardı
Yıllarca da ev taksiti ödenmezdi.
Ama yinede o zamanın büyükleri
Arkadaş bu devirde;
Bir insanı
Bir düğün yapmak
Bir de ev yapmak öldürür derledi
Anılarınız...birgün arkadaşınız olacak
Selamlar
M.SARAÇ
