Bekleme salonunda bekliyorum.
Göz doktorumuz Alman hanım muayenehanenin kapısını açarak elindeki bekleyenler listesinden sıradaki ismi okuyor:
-Mustafa Kemal bitte!
Türbanlı genç bir anne, ayağa kalkarak dört beş yaşlarındaki Mustafa Kemal'inin elinden tutup muayenehaneye giriyor.
* * *
Sevgi, saygı, inanç, zaman, mekân, çelişki, yaratan-yaratılan diyalektiği, yabancılaşma ve bir de "değişmeyen tek gerçeğin değişme gerçeği" olduğu...
(*) 2017 Yılı'nın 30 Ocak Pazartesi'sinin Berlin'inden tadımlık bir anı betimleme denemesi.
* * *
Sağcı ya da solcu, Marksist ya da Troçkist, Maocu ya da Taocu, Atatürkçü, Kemalist, ulusalcı, dindar ya da kindar, muhafazakâr ya da “Allah muhafaza”kâr olabilir, paraya ya da saraya tapabilir, çokbilmiş-azbilmiş, taraf ya da bitaraf, “yahu tarih senin bildiğin gibi değil”ci ya da “asıl sen bizim neler çektiğimizi biliyor musun”cu olabiliriz...
Ama şunu çok iyi bilmeliyiz ki, tarihin bizim kendisine nasıl baktığımızla pek de ilgilendiği yoktur: O, doğrusu ve yanlışı, artısı ve eksisi ve tüm çıplaklığı ile oradadır ve devinip durur.
Sen doğrusundur, ben yanlış; ben doğruyumdur öteki yanlış.
Gerçeklik görecedir;
benim gerçeğim
senin gerçeğin
onun gerçeği
bizim gerçeğimiz
sizin gerçeğiniz
onların gerçeği
ve bir de gerçeğin kendisi.
Hakikatse oradadır; herbirimizin ötesinde ve zaman nehrinde akar gider.
Biz ne kadar yaptıklarımızsak, o kadar da yap(a)madıklarımızızdır.
Unutan, unutulur.
Fikret Yıldırım
Fikret Yıldırım | Elka Ortaokulu 3B • Nu.: 154 - 1975
