Hepimiz aynı şeylere bakıyor ama her birimiz başka şeyler görüyorduk;
hepimiz aynı sesleri işitiyor ama her birimiz başka sesler duyuyorduk;
hepimiz aynı şeyleri yiyor ama her birimiz başka tatlar alıyorduk;
hepimiz aynı şeylere dokunuyor ama her birimiz başka şeyler hissediyorduk;
hepimiz aynı şeyleri okuyor ama her birimiz başka şeyler anlıyorduk;
hepimizin ağzı ve dili vardı ama her birimiz başka şeyler söylüyorduk.
Çünkü;
hepimiz kendimizi insan sanıyorduk.
Oysa;
hepimiz “hay-van”dık (*) ver her birimizin diğer hayvanlar gibi bağırsakları vardı; diğerlerinden tek farkımız okuyup, yazıp, konuşabilmemizdi:
İnsan, ulaşılması olanaksız bir idealdi; asla varılamayacaktı ama “her ne pahasına olursa olsun bu yolda sonuna dek döğüşmeye değerdi!
Fikret Yıldırım
(*) “Hayat” sözcüğünde de olduğu gibi “hayvan” Arapça “canlı” demektir
Görsel | Kedidir Kedi
