ÖZLEM VE SAYGIYLA...
Her On Kasım sabahında,
Yüreklerde ateş, gözlerde hüzün...
Fakat alnımız ak, başımız dik çıkarız senin huzuruna.
Kim demiş "öldü" diye, oradasın işte, başımızda,
İzliyorsun bizi her adımımızda...
Salıncakta sallanan küçücük bir çocuğun masumiyetinde,
Tarlasını süren çiftçi Hasan emminin alın terinde,
Gözünü kırpmadan vatanını bekleyen, çelik bakışlı Mehmetçiğin şimşek çakan gözlerinde.
Yeni nesillere adaletin, dürüstlüğün, çalışkanlığın en büyük onur olduğunu anlatıp duran gencecik Aybüke öğretmenin kaleminde...
Çocuklarını senin resimlerinle, senin sözlerinle, senin hayatını anlatarak büyüten büyük Türk kadınının ninnilerinde...
Nesiller boyu hep seni anlatan, seni yazan, seni söyleyen, seni çizen şairlerin, ressamların, ozanların tuvallerinde, seslerinde, sözlerinde...
Senin ışığında, açık alınla çıktığı nice on yılları katederek yurdu demir ağlarla, duble yollarla, modern hava limanlarıyla donatan, nice genç dimağların yılmayan, yorulmayan beyinlerinde...
Kısaca her yerde, herkeste ve her şeydesin...
İçimizdesin, aklımızdasın, gönlümüzdesin...
Rehberimizsin aydınlık çağdaş yarınlar yolunda.
Ve bir kez daha huzurundayız bir On Kasım sabahında,
SONSUZ ÖZLEM VE SAYGIYLA ...
(Ayşe SEZGİN)
