son yaprak
son yaprağı da düşer
kör kuyusuna yüreğinin
ilk ve son kez duruverir nefesi
sararmış soyağacının
"ben seni bir daha göremem oğul
biber kızartamam ben sana
öpemem gözlerinden bir daha
çakır oğul" diyemeyecektir artık
berane'de başlayan muhacirliğin
son çiçeğidir kırka'da solan
"göremem seni bir daha oğul"
son nar tanesi de toprak olur
kızılca balkan narının
susar son sesi de yüzyıllık yalnızlığın
son bir çift gözü daha kapanır
çok ötelerinde gurbetliğin
çoktan filize durmuş
koca bir çınarın
fikret yıldırım
(*) Şadiye (Yıldırım) Özcan'ın ardından
Görsel | humbertodealmeida.com.br
