TERÖR
Bu memlekette ne bizim gençlik yıllarımız
1970 li yıllar
Ne de ondan sonraki 1990 lı ve
2000 li yıllarda terörü yönetenler hiç boş durmadı
79 lu yıllar üniversite sıralarında sağcı ve
solcu grupların mücadelesinde
İki taraftanda
Nice canlara kıyıldı
O kara günlerde;
Yumruklar hep sıkılı kalmış
Bir araya gelip konuşma tartışma adeta yasak
Aynı mahallenin çocuklarını
Hatta ve hatta aynı ailede iki kardeşi birbirine düşman edilmişti
Tarafları ;
Aynı kollar ,aynı eller durmadan duşmanlaştirdı
Çoğu arkadaş ne yaptığını neye hizmet ettiğini
Bile bilmiyordu
Mahalleler paylasildi
Hatta gece nöbetleri tutuluyordu
Gelen geçen vatandaşlara sen hangi tarafsin diye soruluyordu
Sokakta hiç tanımadığın beş on kişinin ani saldırısına uğruyordun
Bir arkadaşım anlatmıştı
Mahallede gece nöbeti tutuyorduk
Karşı tarafın adamları ,karşıdan bir grup olarak geliyordu
Bizim şef saldırın bunlara dedi
Biz ufak tefek yedi sekiz kişiydik
Baktık ki ;
Adamlar hem kalabalık hem bizden çok güçlüler
Saçlı sakallı
ellerinde zincir
şefim;
Bunlar bizi döver kaçalım dedik
Yok yok saldırın siz
Birkaç yumruktan sonra kaçar onlar dedi
Bakmayın gövdeye,
Yürek yok onlarda dedi
Kendisi arkada sadece emir veriyordu
Onu dinlemedik
Kaçtık diye anlatmıştı
Nasil bu hale getirilmişti bu gençler
Tek bir hedef
Tek bir yön
Tek bir doğru vardı
Onlar için;
Kendileri gibi düşünmeyen duşmandi
12 Eylül 1980 sabahı her şey bitiverdi
Kim ne derse desin
12 Eylül 1980 Çoğu gençler için of be
Diyecekleri bir rahatlama getirdi
1980 bize ve birçok kişiye bir tranva geçirtti
Hatalar
yanlışlar ve perdenin arkasındakiler fark edildi
Aynı üniversitede
Hatta aynı sınıfta birbirimize dusman gördüğümüz
O arkadaşlarla aynı okullarda
Öğretmenlik yaptık
Oyunlar oynadik
Altın günleri yaptik
Boş zamanlarda o günleri andık
dost kanka olduk
Hatta bazıları evlilik yaptı
Hangi taraftan
hangi görüşten olursa olsun
Demekki
Fikrini beğenmediğimiz
Kişiler arasinda kaybedilmeyecek nice degerli insanlar varmis
Ayni eller
1984 ten başlayarak pkk adı altinda
Kürt gençlerinden bazılarını
Tıpkı eskiden bizim gençliğimize yaptıkları gibi gözlerini kör edip
Aynı ilacı içirmislerdi
Beyinlerini nasıl işlediler se
Dikenli yola sokmuşlardi
1987 ile 1996 yillari arası
Bingöl
Genç lisesinde görev yapıyordum
Genç mimli bir ilçeydi
O çocukları orta 1 den
lise sona kadar gozluyorduk
Öğrenciler evlerde dayak yemeye alışmıştı
Okuldada ;
Dayak atma konusunda sıkıntı çıkmıyordu
Yinede öğretmenlerine saygılı idiler
Her sabah öğrenci yoklamasında bir iki öğrenci yoktu
Okula gelmiyordu
Niye gelmiyor bir işimi vardı deyince
Hocam dağa katıldı onlar
diyip gülüyorlardı
1987 yılında doğu illerinin bazılarında olağan üstü hal ilan edildi
Biz mecburi hizmetle tayin olmuştuk
Olağanüstü hal nedeniyle
bu bölgede çalışan devlet memurlarına çift maaş ödenmeye başlandı
Bu seferde batıdan bu bölgeye
Çok sayıda öğretmen tayin istediler
Bunların çoğu pkk sempetizaniydi
O dönem yollar kesiliyor
Belirli devlet görevlileri kaçırılıyor yada öldürülüyordu
Gelen
Yerli öğretmenler öğrencilerle daha içli dışliydi
Yönetim ses çıkaramıyordu
1992 yılı idi
Müdür lise 1 sınıfları askerler halk eğitimden istiyorlar
Teslim olan teröristler konuşacak miş
Sen başlarında git dedi
Ben sınıfı götürdüm salona
Ama salon öğrenci doluydu
Bir köşeye oturduk
Teslim olan teröristler oturuyordu
On kişi kadar vardı bir kısmı yabancı
Bir kısmı farklı illerden getirilmişti
Dağınıklardı
Belliki,haşlanmışlardı
Başlarında askerler
Tek tek konuştular
Pişman olduklarini bu yolun yanlış olduğunu anlatiyorlardi
Öğrencilere böyle bir hataya girmeyin
Okuyun çalışın
biz yanlış yaptık diyorlardı
Anlatım bitti
Soru kısmına geldi
Herkes soru soruyor teröristler tek tek cevaplıyordu
Öğrencilerden biri
Peki bu terör nasıl biter sizce deyince
Teröristlerden biri
Devlet istese iki saatte bitirir bunu dedi
Nasıl yani deyince
Onu ben söyleyemem dedi
Yil 1993
Artık pkk li öğrencilerle ve pkk li öğretmenlerle aynı okulda çalışıyorduk
Aynı zamanda devlete çalışan korucu çocuklarıda vardı
Orta kısımda sıkıntı yoktu
Ama lise sonlarda kavgalar oluyordu
Sebebi açıklanmıyordu
Öğretmenler odasında ister istemez beraber oluyorsun
Günlük olayları konusmuyorsun
Çay içiyorsun merhabayi kesmiyorsun
Gıcıklık yaparsan seni savunacak hiç bir merci yok
90li yıllarda Türk silahlı kuvvetleri adına
Türkiye geneli bir bağış kampanyası başlatılmıştı
Okula kaymakamlıktan yazı gelmiş
Öğretmenlerin imzasına açılmıştı
Öğretmenler odasında kimse bağış yapmasın
her kuruş bir kurşun olarak dönecek buraya dediler
Ve imzaları attık ama
kimse yardım için cesaret edemedi
O yazı boş tekrar kaymakamlığa gönderildi
Kaymakam bir bakıyor
Kimseden bağış yok
Yav diyor lisede 60 öğretmenimiz var
nasıl olur bu diyor
Ve yazıyı tekrar gönderiyor okula
Müdü yazıyı tekrar öğretmenler odasına getirdi
Yine aynı şey
Sonra beş altı kişi toplanıp biz müdür odasına gittik
Hocam arkadaşlarla konuşun
Onlar katılmasın
Biz utanıyoruz
rahatsız oluyoruz
Hiç olmazsa cüzü birşey biz verelim
boş tekrar geri gitmesin dedik
Müdür Bey gitti konuştu
Beş tl den fazla vermesinler demişler
Sıkıntılı yıllar 90lar
Siyasi görüşünü saklıyorsun
Ve hiç kimseye güvenemiyorsun
Hatta memleketine izine gideceğin günü bile
cuma günü çıkıyorum diyip bir gün önceden yola çikiyorsun
O yıllar bölgede herkes farklı bir şeyler anlatır
Yazılmayan duyulmayan olaylar insanları ürkütür
Her izine çıkarken gelip geçtiğin yolun
25 km ilerisinde
Yol kesip 33 erin katlini sokakta
ilk önce sen haber alınca
Terorun ne bela olduğunu hissediyirsun
Aradan 40 yıl geçti hala terör hala teror
Bugün
Hala gencecik hayatları kaybediyoruz
Dilerim;
Artık bir daha bu ülkede böyle şeyler
Yaşanmasın
Yaşatılmasın.....
Mehmet Saraç
1992 Bingöl Genç Lisesi lise sonlar
