Bir kafede oturmaktayken, birdenbire annesinin yardımıyla bir masada yer bulabilmek için bakınan 7-8 yaşlarındaki bir oğlan çocuğunu gördüğünüzde neler hissedersiniz?
Çocuğun yavaş hareketleri, mekândaki hareketli müzikle ters orantılıysa bir de ve genç anneciği de dalgın ve düşünceli görünüyorsa... Birazdan gelen babacığı da aynı soğukkanlılıkla yanlarına ilişiverirse...
Etraftaki yaşıtları keyifli ve kahkahalı söyleşiler yaparken o tabağındaki yiyecekleri sakince atıştırmaya başlarsa...
Zamanı, mekânı ve yaşam nehrinin akışını bilgece kabullenmişliğinin ayırdına varabilmenizin ötesinde neler hissedebilirsiniz?
Aralarındaki konuşmalarından bir de kızkardeşinin olduğunu işitirseniz...
Dışarıda gürül gürül akmakta olan yaşamın otomobil seslerine inat cıvıldaşan sonbahar kuşlarını da fark ederseniz...
Ve siz tüm bunları düşünmeye çalışırken ailecek ayağa kalktıklarını ve güzel gözlü bu güzel çocuğun elinde beyaz bastonu olduğunu görürseniz ve bir an için bu güzel çocuğun sizi hiç görememiş olduğunu düşünürseniz...
Ya siz neler hissedersiniz?
Fikret Yıldırım
Foto | https://m.sondakika.com/haber
